Wierzyciele żywią nadzieje, że windykacja polubowna nakłoni dłużnika do szybkiej spłaty należności. W wielu przypadkach negocjacje z feralnym kontrahentem przynoszą efekty i pieniądze pojawiają się na koncie. Niestety czasami nawet bardzo doświadczony windykator nie może nakłonić dłużnika do spłaty swoich zobowiązań. Kiedy po kolejnym wezwaniu do zapłaty kontrahent nie reaguje niezbędne okazuje się skierowanie sprawy do sądu.
Postępowanie sądowe sposobem na opornego dłużnika
Zgodnie z literą prawa wierzyciel ma prawo dochodzenia zapłaty przed sądem stacjonarnym lub elektronicznym. Wybierając pierwsze rozwiązanie przepisy przewidują klasyczną ścieżkę prowadzenia postępowania w trzech trybach: upominawczym, nakazowym i uproszczonym. Czy charakteryzują się te rozwiązania? Nasza kancelaria windykacyjna wyjaśnia pokrótce każde z nich.
- Postępowanie nakazowe – w celu rozpoczęcia postępowania w tym trybie należy złożyć odpowiedni wniosek. Na czym polega tryb nakazowy? Jego cechą charakterystyczną jest przeprowadzanie rozpoznania sprawy bez udziały stron. Nakaz w tym postępowaniu jest wydawany jedynie na podstawie złożonego pozwu i dołączonych dokumentów. Prawo pozwala rozstrzygać w trybie nakazowym tylko dochodzone należności pieniężne lub świadczenia zamienne. W postępowaniu nakazowym dowodami mogą być rachunki z podpisem dłużnika, wezwania do zapłaty, dokumenty urzędowe, uznania długu, weksle, czeki, umowy i inne dokumenty zaakceptowane przez dłużnika podpisem. Dłużnik ma prawo wniesienia sprzeciwu od postanowienia sądu, po którym sprawa zostaje skierowana do rozpoznania w trybie zwykłym we właściwym Sądzie Rejonowym lub Okręgowym. Nakaz zapłaty ma jeden ogromny plus stanowi, bowiem jednocześnie tytuł zabezpieczenia, a to oznacza, że komornik może zabezpieczyć majątek dłużnika. Jest to bardzo istotne w sytuacji kiedy dłużnik wnosi sprzeciw, a wierzyciel obawia się upłynnienia dóbr.
- Postępowanie upominawcze – ten tryb obejmuje rozprawy, na które wzywane są obie strony postępowania. Tryb uproszczony uniemożliwia wnoszenie np. dowodów z opinii biegłych. Dodatkowo nie ma możliwości dochodzenia należności wynikających z kilku różnych dokumentów. Dłużnik od wyroku może wnieść apelację do sądu II instancji. W trakcie tego postępowania można dopuścić dowody z dokumentów, które nie były brane pod uwagę w czasie rozpatrywania sprawy przez sąd I instancji.
Postępowanie upominawcze – ta egzekucja sądowa jest bardzo podobna do postępowania nakazowego. Sprawa rozpoznawana jest bez udziały stron i obejmuje głównie roszczenia o zapłatę należności pieniężnych. Wierzyciel chcący skorzystać z postępowania upominawczego ma obowiązek udokumentowania dochodzonych roszczeń. Materiał dowodowy nie może budzić żadnych wątpliwości sądu. Ta windykacja sądowa kończy się wydaniem nakazu zapłaty, od którego pozwany może wnieść sprzeciw w ciągu 14 dni.