Na podstawie Kodeksu Cywilnego (art. 509 k.c. i nast.) wierzytelność (dług) może zostać przelana do majątku osoby trzeciej. Cesja dokonywana jest na podstawie pisemnej umowy zawieranej pomiędzy Cedentem (który przelewa zobowiązanie), a Cesjonariuszem (który wchodzi w prawa wierzyciela). Do dokonania przelewu nie potrzeba zgody dłużnika.
Wierzytelność jest prawem majątkowym wierzyciela, który może swobodnie nim dysponować. Dlatego bezzasadne jest kwestionowanie przez dłużnika ważności takiej umowy i ignorowanie nabywcy.
Nabywca wraz z wierzytelnością przejmuje wszelkie uprawnienia oraz relacje związane z tym stosunkiem zobowiązaniowym. Jest to więc nie tylko zobowiązanie do zapłaty, ale również wszelkie roszczenia związane z tą należnością, jakie mógł mieć dłużnik względem zbywcy wierzytelności. Oznacza to, że nabywca wierzytelności może żądać od dłużnika zapłaty jedynie w takiej wysokości, która była należna zbywcy. Dłużnik ma prawo do obrony i może podnieść wszystkie zarzuty przeciwko istnieniu wierzytelności i jej wartości wobec cesjonariusza, jakie przysługiwały mu wobec cedenta w dniu przelewu wierzytelności. Dłużnik może również podnieść wszystkie przysługujące mu zarzuty wobec cesjonariusza (np. zarzut potrącenia przysługującej dłużnikowi od cesjonariusza wierzytelności).
Z chwilą przelania wierzytelności cedent przestaje być uprawniony do żądania spełnienia świadczenia przez dłużnika na jego rzecz, a cesjonariusz nabywa to uprawnienie. Dłużnik jest jednak chroniony przepisami Kodeksu Cywilnego. W czasie, kiedy dłużnik nie został jeszcze poinformowany o przelewie może dokonać zapłaty na rzecz cedenta (który jest już osobą nieuprawnioną) lub innej czynności prawnej mogącej zmienić relacje zobowiązaniowe pomiędzy dłużnikiem i cedentem (np. dokonać potrącenia, zwolnienia, zamiany świadczenia, umorzenia, prolongaty spłaty, zmiany wartości odsetek, itp.). Obowiązek spełnienia świadczenia na rzecz cesjonariusza powstaje w chwili, kiedy dłużnik dowiedział się o cesji z jakiegokolwiek źródła (np. od Cedenta lub Cesjonariusza). Jeżeli dłużnik działając w złej wierze spełni świadczenie na rzecz cedenta, nowy właściciel wierzytelności może dalej od niego żądać zapłaty należności.